GAZETEM PERVASIZ

Bir yerel gazetenin 58. yıl ayakta kalabilmesi için öncelikle o gazeteye o yörede yaşayan insanların sahip çıkması, bu gazete benim demesi ile mümkündür. İşte Akşehir’de çıkan Pervasız gazetesine bütün Akşehir’de yaşayanlar gibi bizde:   

“-Benim gazetem bu.” diyerek Pervasız’a sahip çıktık.

Yaklaşık yirmi beş yıl önce yorgun arkın işten çıkınca eve gitmeden önce Akşehir Öğretmenevi’ne giderek gazeteleri okuyup yorgunluğumuzu atıyorduk. Öğretmenevi’de az sayıda bulunan gazeteleri ilk olarak kapma yarışı vardı. Ancak benim böyle bir sorunum yoktu. Çünkü beni orada yerel gazetemiz “Pervasız” gazetesi bekliyordu.

Öğretmenevi’ne girince selamdan sonra ilk sözüm “Benim gazetem nerede?” diye sormaktı. Bazen de “Mehmet Hocam, işte senin gazeten” diyerek Pervasız’ı elime tutuşturuyorlardı. Ben Pervasız’ı  o kadar uzun zaman okuyordum ki arkadaşlarınım

“-Reklamları da ezberledin.” diyerek takılmalarına muhatap oluyordum.

İşte bu şekilde başlayan benim ve Pervasız’ın dostluğu yıllarca Pervasız’ın sadık bir okuyucusu olarak devam etti.

Zaman içerisinde bu gazeteyi kimler çıkarıyor düşüncesi ağır basınca yolum Kızılay Melekgirmez Sokağa düştü. Burada beni iki sevimli ihtiyar karşıladı. Şu an ikisi de rahmetli olan Sevgili Ahmet amcam ve Nihat Ak idi. Bu saatten sonra benim en çok gittiğim mekânlardan biri oldu Pervasız’ın doğum yeri.

Burası benim için yeni bir okuldu. Rahmetli Ahmet Amcamın;

“-Bu mürekkep kokusunu alan buradan ayrılamaz” sözü benim için gerçek oldu. Ben neredeysem Pervasız hep yanımda oldu. Askere bile gittiğimde derhal adresim alındı ve bana “Pervasız” gazetesi günü gününe gönderildi. Bende Pervasız’ın her aşamasında gönüllü çalıştım ve çok şeyler öğrendim.

Rahmetli Nihat Ak’ın teşvikleri ve yine Rahmetli Ahmet Şener’in desteği ile Pervasız’da  gönüllü  köşe yazarlığı yapmaya başladım. Öğretmenliğin sadece dört duvar arasında yapılmadığını ve her yerde ve her zaman eğitimin yapılabileceğine inandığım için hep bilgi veren, yol gösteren yazılar yazmaya çalıştım. Ellinci yazıma ulaştığımda çok heyecanlanmıştım ve Nihat Amcanın “Bu daha başlangıç, yeni başladın” demesini hiç unutamam. Yine Rahmetli Hulusi Tekgül’ün bir yazısında “Bu bilgileri Mehmet Koç veriyor.” şeklinde yazması benim için çok değerli idi. 

Burada bir kişiye ayrıca parantez açmak istiyorum. Bu kişi benim sevgili arkadaşım Mahmut İşçan. Her zaman güzel yazıları ile hep benim köşemin yanında yer aldı Mahmut Hoca.. Severek okudum ve okumaya devam ediyorum.  Yazmaya başladığım yaklaşık yirmi beş yıl içerisinde Pervasız’dan çok kişiler geldi geçti. Bir ben bir de Mahmut Hoca sabit kaldık. Kendisine sevgilerimi sunuyorum.

Yirmi beş yıllık köşe yazarlığımda, yazı yazdığım Pervasız gazetesi sayısı binleri çoktan aştı. İlk günkü heyecanla yazmaya devam ediyoruz. Son yıllarda Akşehir tarihi ile ilgili pek çok makaleler yazdım. Herkesin ilgisini çeken bu konuda Akşehir Müze Müdürü Ömer Faruk Türkkan’ın teşvikleri ile yıllardır araştırdığım Akşehir tarihi ile ilgili “ Dokuz Ay On Gün-Akşehir’den Zafer Doğdu”  ve “Atatürk Akşehir’de”  isimli iki kitap yazdım. Belediye Başkanımız Op. Dr. Mustafa Baloğlu’nun desteği ile bu kitaplarımız yayınlandı. Kendilerine minnettarız. Ayrıca Belediye Kültür Birimi’nde çalışanlara da bu konuda bir teşekkür borçluyum.

Pervasız Gazetesi’nin 58. yılına ulaşmasında en büyük etken çalışanlarının ve okuyucularının bu gazeteyi “Benim gazetem” diyerek sahiplenmesidir. Bu gün Pervasız Yazı İşleri Müdürlüğü’nü yürüten Bayram Uygun aynı zihniyetle Pervasız’ı sahiplenerek her işin altından kalkmaya çalışmaktadır.

Pervasız, Akşehir’in sesidir. Pervasız Anadolu’nun nefesidir. Bu sesin ilk olarak çıkmasını sağlayan Ahmet Amcamızı rahmetle anarken Pervasız’ın  58. yaşını içtenlikle kutlarım.