AKŞEHİR’Lİ ŞEHİDİN BAŞUCUNDA BAYRAM

            İnsanlar, inandıkları ve beğendikleri davranışları her zaman yapmak isterler. Bunun sonucunda alışkanlıklar oluşur. Diğer insanlarda bu alışkanlığı görüp beğenmişse onlar da yapmaya başlarlar. Böylece bir gelenek meydana gelir. Bayramlar, insanlar tarafından kutlanan dini günler olmasının yanı sıra her yöreye özgü güzel geleneklerinde var olduğu günlerdir.

Pek çok yerde olduğu gibi Akşehir’de de bayram arifelerinde mezarlıklar temizlenir, sulanır ve çiçekleri tazelenir. Özellikle İmaret Camisi’nde bayram namazlarını kılan insanlar, hiç bir yere uğramadan hemen yandaki Nasreddin Hoca Mezarlığı’nı ziyaret edip burada yatanların ruhları için bir Fatiha okurlar. Hatta bu olay sadece bayramlarda değil, Akşehir’e özgü bir gelenek olarak Cuma günleri, Cuma namazından sonrada Naseddin Hoca Mezarlığına gidilerek ölülerin ruhları için dua edilmektedir.
            Kıbrıs'ta geçirdiğim bu Kurban Bayramı’nda sabahleyin erkenden uyandım. Kurban Bayramı namazını kiliseden bozma bir camide kıldıktan sonra içimde bir boşluk oluştu. Sanki yapmam gereken bir şeyi eksik bıraktım hissi vardı bende... Düşündüm ve kararımı verdim. Lefkoşa Şehitliği’ni ziyaret edecektim.
            Lefkoşa Şehitliği, Lefkoşa’nın Ortaköy bölgesinde bulunan geniş bir mezarlık içerisinde yer alıyordu. Büyük bir şehitler abidesinin gölgesinde düzgün bir sıra halinde şehit mezarları sıralanıyordu. Abidenin yanında Kıbrıs’ta çeşitli tarihlerde şehit olan vatan evlatlarının isimleri yazılmış bir kaide vardı.

Yavaş yavaş şehit mezarlarını dolaşmaya başladım. Hepsi aynı tipte bir bahçenin gülleri gibiydiler. Fazla yüksek olmayan duvarlarla dört tarafı sarılmış ve üzerlerinde küçük beyaz taşlar bulunan mezarlardı bunlar. Her sıraya alfabenin A harfinden başlayarak bir harf verilmişti.

Şehitliği dolaşırken H harfinin sırasına geldiğimde gözlerime inanamadım. H8 mezar taşında aynen:

Halil GÖK

15. 01.1975

AKŞEHİR yazıyordu.

Ülkemizin her yöresinden şehitlerin bulunduğu bu alanda bir Akşehirli şehidin mezarı başındaydım artık. Bir tanıdığı görmüş gibi uzun zaman ayrılamadım mezarının başucundan ve sonra içimde kopan gür haykırışı dudaklarım yavaşça söyledi:
            Canını vererek, kanını dökerek bu toprakları kutsal vatan yapan şehitlerimiz, yattığınız bu toprakları, Rumlara vermemek için o kanlarınıza alın terimizi karıştırarak mücadeleye devam ediyoruz. Siz rahat uyuyun aziz şehitler..