SEYDİ YUNUS TÜRBESİ VE MEZARLIĞI

Seydi Yunus Türbesi, Akşehir Meydan Mahallesi’nde uzun yıllar içerisinde mahalle mezarlığına dönüşen bir mezarlık içerisinde yer almaktadır.

Seydi Yunus Türbesi zamanla yıkılmış ve sadece üzerinde kapı olan duvar sağlam kalmıştır. Girişin üzerinde yekpare mermer kemerin üzerinde kitabesi bulunur. İki satır kitabesinde şu sözler yazılıdır:

            “Haze’l-turbe-i şerif el-mefahiru’l-saadat es-Seyyid Yunus rahmetallahu Teala Min kutbu’l-aktab vefatı. Sene, 820.” 1417

            Kitabeye göre kutuplar kutbu Seyyid Yunus H.820/M.1417 yılında vefat etmiştir. Kitabeye göre Hazreti Muhammed’in soyundandır. Acık türbede 4 yatır sandukası vardır. Söylentiye göre birisi eşi, birisi oğlu, diğeri de hizmetlisidir. Ancak Mustafa Cavit’e göre; bu üçü yan yana biri ayrı olan mezarların birisi Seydi Yunus, diğer ikisi de Seydi Yunus sülalesinden gelen Şeyh Hacı Haşim ve onun kardeşi Şeyh Hasan’dır.

            Seydi Yunus’un türbesi etrafı zamanla ölen yakınlarının gömülmesi nedeniyle mezarlar artmış, daha sonraları ilgili ilgisiz kişilerin buraya gömülmesi mezarlığı daha da büyütmüştür. Hatta buraya yakın olan Mevlevihane’de yaşayanlardan da ölenler buraya gömülmüşlerdir. Bunu da orada olan Mevlevi sikkeli mezar taşlarından anlıyoruz. Yine Şeyh Haşim’in büyük babası olan Mevlevizade Hafız Dede türbe yanındaki mezarlığa gömülmüştür. Dolayısıyla Seydi Yunus’un Türbesi etrafı mahalle mezarlığı haline gelmişti.

Zaman içerisinde bu mezarlık bozulmaya yüz tutmuştur. Öyle ki bu mezarlığa yakın olan evlere mezarlıktan toprak satılmış ve mezarlar kaldırılarak bahçe ve evler yapılmıştı.

Bugün sadece bir duvarı ve kapı yeri olan türbenin 1922 yıllarında üzerinde bir dam mevcuttu. Zamanla bu dam yıkılmıştı. Türbe’nin tamamen ortadan kayıp olmasını önleyen Akşehir’in meşhur belediye başkanlarından Tacettin Yaltırık’tır. Evinin bitişiğindeki türbeyi ve bahçesini satın alarak kendi şahsi koruması onları aldı.

Son yıllarda yapılan bakım ve onarım sırasında yerler kazıldı ve pek çok mezar taşları gün ışığına çıkarıldı. Bunların pek çoğu Selçuklular devrinden kalmadır.