Sultan
Mehmet’in tahta geçmesinin tarihi hicretin 816’sında (miladi:3 Nisan 1413-22
Mart 1414) vaki oldu.
Sultan
Mehmet Rumeli’de kardeşi Musa ile meşgul iken Karamanoğlu hücüm etti. Yürüdü.
Bursa’yı yaktı,yıktı. Karamanoğlu böyle kötü hareket edince Sultan Mehmet
işitti. Bursa’ya geldi. Önce İsfendiyar’a elçi gönderdi:
“-Ya
sen gel, ya oğlanlarından birini orduma gönder. Yoksa hazır ol ki işte üstüne
geldim.” dedi.
İsfendiyar
dahi bu haberi işitince hemen oğlu Kasım Beğ’i elçiyle birlikte gönderdi. Bu
yandan Sultan Mehmed, Germiyanoğlu’na da elçi gönderdi:
“-Karamanoğlu’nun
benimle düşmanlığını gördün. Şimdi onun üzerine yürüyorum. Senin dahi benimle
dostluğunu göstermek gerek. Ben onun üzerine Seyitgazi’den
gideceğim. Oradan Akşehir’e çıksam gerek. Sen dahi askerime azık gönder. Yoksa
sende hazır ol sana da gelirim.” dedi. Germiyanoğlu:
“-Ben
de orduna geleyim ve askerine azık göndereyim” dedi. Öyle de yaptı. Çok azık
gönderdi. Ta hünkar o memlekete gidip gelinceye kadar Germiyanoğlu’nun
gönderdikleri bitmedi. Daima geldi. Karşı durmadı.
Sultan
Mehmet büyük ordu topladı. Doğru Karaman’a yöneldi. Akşehir’e çıktı.
Vardı. Vardığı gibi Akşehir’in hisarını
verdiler. Akşehir’den Ilgın’a gitmek istedi. İşitti ki Karamanoğlu, Çigel’den
gelirmiş. Sultan Mehmet Han, kulu Bayazid Paşa’yı karşı gönderdi. Çigel’de
savaştılar. Oradan Konya’ya yöneldiler. Karamanoğlu geldi, karşıladı. Konya
ovasında uğraştılar. Karamanoğlu Mehmet Bey ele girdi. Büyük oğlu Mustafa dahi
ele girdi. Sulh ettiler. Akşehir, Seydişehir, Okluk, Beyşehir, Kırşehir, Sivrihisar, Camardı, Uçhisar ve Niğde’yi bunlara verdi.
Tamam sulh etiler. Sultan Mehmed, Karamanoğlu’na hil’at verdi. Sancak verdi.
Tavla ile at, katır ve deve verdi. Gönderdi.
Karamanoğlu
ordunun ucuna varınca at oğlanlarının atlarını ellerinden aldı. Dedi ki:
“Düşmanlığım ta kıyamete kadar bakidir.”
Kaynak:
Atsız(1992) Aşıkpaşaoğlu Tarihi.
İstanbul: Milli Eğitim Basımevi
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder